02 ก.ย. 11 ความขัดแย้งของตนเอง

ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรครับ เกิดความรู้สึกขัดแย้งภายในตนเองขึ้นมาซะอย่างนั้น…

จริงๆ ความขัดแย้งมันก็เกิดขึ้นมานานล่ะ เพียงแต่ไม่ได้สรุปออกมาเป็นตัวอักษรยาวๆ แบบนี้เท่านั้น

ไหนๆ ก็ไหนๆ ล่ะ เก็บไว้นานๆ มันก็จะระเบิดออก ก็ระบายทางนี้แล้วกัน (เผื่อให้คนมาด่าให้มันเกิดสติบ้าง)

ไล่มาเป็นข้อๆ เลยดีกว่า

เรื่องเพื่อนต่างเพศ พอเข้ามาอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย ก็จะมีกฎหนึ่งคือการรู้จักให้เกียรติกับเพศตรงข้าม เช่น ไม่เข้าไปแตะเนื้อต้องตัวก่อน พูดจาสุภาพเรียบร้อย ฯลฯจริงๆ มันก็เป็นสิ่งที่ดีนะ (แล้วทำไมยังรู้สึกขัดแย้งล่ะ?)
คือมันเกิดความรู้สึกที่ว่า เพื่อนตอนมัธยม กับเพื่อนตอนมหาลัย มันมีพฤติกรรมที่แสดงออกไม่เหมือนกัน

ความรู้สึก และพฤติกรรมที่แสดงออกไปต่อกลุ่มเพื่อนทั้งสองมันแตกต่างกัน (เกือบๆ สิ้นเชิง)

ไม่ใช่ว่าผมเป็นคนไม่ให้เกียรติชาวบ้านนะครับ แต่ว่าพอการกระทำมันไม่เหมือนกัน แล้วมันรู้สึกขัดๆ ตัวเอง ไม่เข้าใจเหตุผล

จะบอกว่ากลุ่มเพื่อนที่คบมันอยู่ต่างช่วงอายุกัน อันนี้ก็อาจมีส่วน แต่การแสดงออกบางอย่างมันไม่เกี่ยวกับอายุหนิ

หรืออาจเพราะความสนิทกับกลุ่มเพื่อนทั้งสองกลุ่มมันต่างกัน? การแสดงออกเลยไม่เหมือนกัน?

น่าคิดนะ…

(พิมพ์ถึงเรื่องนี้พาลให้คิดถึงเรื่องความสัมพันธ์ของเพื่อนที่เหมือนต่างกันไป เหมือนไม่ได้เป็นเพื่อนกันเพราะนิสัยหรือบุคลิก การพูดคุย แต่เป็นเพื่อนกันเพราะผลประโยชน์บางอย่างมากกว่า)(เหมือนว่าเพื่อนที่พบเจอ คุยกันได้ไม่สนิทใจเหมือนเก่า?)
เรื่องลำดับชั้นปี จริงๆ มันเหมือนมีความคิดอะไรฝังอยู่ในสมองบางอย่างว่า “พวกเรียนก่อนเกณฑ์มันเอาเปรียบสังคม” (ขออภัยถ้ากระทบหลายๆ คน) ยิ่งเข้ามหาวิทยาลัยอาการนี้ยิ่งหนักอาจเพราะตัวเองเป็นนักเรียนที่เรียนตามเกณฑ์ แล้วเห็นคนที่เกิดพ.ศ.เดียวกันเป็นพี่แล้วรู้สึกต่อต้านเล็กๆ
คงเป็นที่ความอิจฉา อยากได้อยากเป็นด้วย

หรืออาจจะเป็นเหตุผลเรื่องความเคารพ ที่รุ่นน้องต้องเคารพรุ่นพี่ (แต่แม่งอายุเท่ากูเนี่ยนะ ทีเพื่อนอายุมากกว่ามึงกูยังเป็นเพื่อนมันได้เลย…)

บางคนก็บอกว่าอายุไม่สำคัญเท่าวุฒิภาวะ มันก็จริง แต่จะเอาอะไรล่ะวัดวุฒิภาวะ ไม่มีอะไรที่เป็นมาตรฐานได้เลย

อาจเป็นเพราะยึดมั่นถือมั่นกับเรื่องอายุมากเกินไปล่ะมั้ง (ด้วยความคิดที่ว่า บ้านเมืองเราเอาอายุเป็นเกณฑ์ในการทำอะไรหรือไม่ทำอะไรนี่หว่า…)

และนี่แหละครับ เป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้ไม่อยากซิ่ว…