03 ก.พ. 12 การเดินทาง…

(ขณะเริ่มเขียนเป็นเวลา 23:04 บนถนนพหลโยธิน เขตจังหวัดนครสวรรค์)

ผมกำลังเดินทางจากกรุงเทพฯ ไปจังหวัดเชียงใหม่ ด้วยรถทัวร์…

นี่คงเป็นการนั่งรถทัวร์ขึ้นจังหวัดทางภาคเหนือเป็นครั้งแรกในชีวิต…

แน่นอน อะไรที่เป็นครั้งแรกมันน่าสนใจเสมอ (แต่ไม่รู้ว่า บางอย่างครั้งแรกมันน่าสนใจหรือเปล่านะ ไม่เคยลอง ฮ่า)

ปกติเวลาเดินทางทางรถยนต์ ผมชอบที่จะนั่งหน้าเสมอครับ

อาจด้วยเหตุผลที่ป้องกันการเมารถส่วนนึง (ไม่รู้มันช่วยหรือเปล่า) แต่อีกเหตุผลคือมันได้ดูเส้นทางต่างๆ ที่ผ่านด้วย

ไม่รู้ว่าอะไรเป็นเหตุผลของอะไรเหมือนกัน เหอะๆ

ตอนเด็กๆ เวลาเข้ากรุงเทพฯ  ก็จะสนุกกับการดูบรรยากาศสองข้างทางถนนมิตรภาพ
มีคนบอกว่าถ้าใกล้จะถึงจุดหมายเมื่อไหร่ ดูจากไอ้ปิง มันหลับตอนไหนแสดงว่าใกล้ถึงแล้ว
– จำได้ว่าชอบสองข้างทางช่วงพ้นตัวเมืองโคราชไปแล้ว ดูมันเป็นเมืองดี ไม่เหมือนช่วงก่อนเข้าเมือง มีแต่ป่า…ดูบรรยากาศของเขื่อนลำตะคอง โค้งสวยๆ
– จำได้ว่าแยกมิตรภาพที่จะเข้าพหลโยธินเดิมชื่อภาษาอังกฤษคือ Friendship (เก๋มาก…)
– จำได้ว่าเมื่อพ้นทางเข้าวงแหวนฝั่งตะวันตกแล้ว ก็เริ่มเห็นตัวเมืองมากขึ้นๆ
– แต่ก็จำไม่ได้สักทีว่านวนคร,โรงกษาปณ์,มธ.รังสิต อะไรมาก่อนกัน…

จริงๆ การสังเกตสองข้างทาง (รวมถึงการดูแผนที่) มันมีประโยชน์นะครับ
– เรื่องแรกคือ เป็นตัวช่วยเพื่อนๆ ได้ว่าตอนนี้อยู่ไหนแล้ว (โดยเฉพาะเวลาไปเที่ยว บางคนเล่นหลับตลอดทาง)
– เรื่องต่อมา มันเอามาประยุกต์ใช้ในกรุงเทพฯ ได้ครับ โดยเฉพาะเวลาขึ้นรถเมล์
เห็นป้ายบอกเส้นทางก็พอรู้ว่ามันวิ่งไปเส้นไหน เอาตัวรอดได้… (แต่ก็ไม่เข้าใจ ทำไมป้ายบอกเส้นทางรถเมล์บางสาย มันบอกเส้นทางน้อยมาก กลัวคนขึ้นมันรู้หรือไง!)

รถออกจากกรุงเทพฯ มาได้ 3 ชั่วโมงล่ะ เส้นทางที่ผ่านมันก็มากขึ้นๆ พร้อมกับเส้นทางและหมายเลขบนป้ายตราครุฑที่ได้จดจำและเรียนรู้มากขึ้นเรื่อยๆ

ว่าแต่ บางทีจะจำไปทำไมเนี่ย!
ปล.บล็อกนี้เขียนบนรถนี่แหละฮะ ว่างจัด ไม่หลับไม่นอน!

Tags: เดินทาง, เรื่อยเปื่อย