28 ต.ค. 08 เมื่อผม(ร่วม)ทำ Podcast!!!
พอดแคสติง (Podcasting) คือขั้นตอนของการเผยแพร่เสียง รวมไปถึงการพูดคุย เล่าเรื่อง สนทนาเรื่องต่างๆ ผ่านทางระบบอินเทอร์เน็ต เริ่มได้รับความนิยมในช่วงปลายปี พ.ศ. 2547 โดยผู้รับฟังสามารถสมัครที่จะเลือกรับฟังเสียงหรือเพลง (โดยปกติจะเป็นในลักษณะ MP3) ผ่านทางระบบฟีด (feed) โดยตัวฟีดนี้จะทำงานอัตโนมัติ เพื่อทำการดาวน์โหลดไฟล์มัลติมีเดียต่างๆ เข้าสู่ คอมพิวเตอร์ หรือเครื่องเล่นเพลงแบบพกพา (หรือที่เรียกว่า MP3 เพลเยอร์)
ข้อมูลจาก วิกิพีเดีย
เรื่องด้านบนมันไม่น่าสนใจ แต่มาสนใจเนื้อหาด้านล่างดีกว่า…
—————————————-
เริ่มจากมีความคิดใน Twitter ครับว่าจะมีการทำ Podcast กันในเนื้อหาประมาณแนะนำตัว โรงเรียน พูดถึงปัญหาในการเรียนต่างๆ โดยมี @framekung เป็นตัวตั้งตัวตีครับ
พอถึงเวลา ก็มีผู้ร่วมทำครั้งนี้ 5(+1 มาทีหลัง) คน ซึ่งก็มี
– @framekung
– @inatmon
– @teddy_boy
– @thanik
ส่วนอีกคนหนึ่ง ซึ่งเหมือนเป็นแขกพิเศษของรายการนี้เลยก็ว่าได้ คือ @ripmilla หรืออ.ศุภเดช แห่งแบไต๋ไฮเทค นั่นเอง
—————————————-
เตรียมตัวตั้งแต่ 2 ทุ่มแล้วละครับ ระดมพลสมาชิกกันไปได้ 4 คนแรก และผมก็รวมเป็น 5 คน
ช่วงนี้ทดสอบครับ ทำความรู้จัก ปล่อยมุกกันกระจาย ฮากันเต็มที่
ในตอนแรกกะว่าจะเริ่มอัดตอนประมาณ 3 ทุ่ม
แต่ทว่า รอไป รอไป รอไป จนเกือบจะ 4 ทุ่ม จึงจะได้เริ่มอัดกัน
ก็คุยประเด็นกันไป แต่ว่า ค่อนข้างที่จะวุ่นวายกันทีเดียว มีช่วงที่เรียกว่า “ตกหลุมอากาศ” กันก็มี
(อาการ “ตกหลุมอากาศ” หากนึกไม่ออก ให้ลองคุยกับเพื่อนหลายๆ คน แล้วจะมีช่วงหนึ่งที่เพื่อนพร้อมใจกันหยุดพูดพร้อมกัน)
และอีกอย่าง รอแขกคนพิเศษครับ หายไปไหนก็ไม่รู้…
—————————————-
กว่าจะเริ่มได้ครับ ปาไป 5 ทุ่ม 15…
โดยรอการมาของอ.ศุภเดช นั่นเอง (สืบทราบมาว่า ที่มาช้าเพราะว่าประสบอุบัติเหตุ ตามไปอ่านได้ที่นี่นะจ๊ะ…)
ก็ได้เริ่มตั้งแต่เมื่อนั้นละครับ จนจบประมาณ เที่ยงคืนครึ่ง…
หนึ่งชั่วโมงกว่าๆ แต่ผมว่าเป็นหนึ่งชั่วโมงที่สนุกสนานครับ
ได้พูดคุย แลกเปลี่ยน เรียนรู้ในประเด็นต่างๆ ว่าแต่ละคน แต่ละที่ มีดารเรียนการสอนอย่างไร มีระบบคอมพิวเตอร์อย่างไร (ที่น่าสนใจคือ มีโรงเรียนที่มีห้องคาราโอเกะด้วย!)
รวมถึงเรื่องที่อ.ศุภเดช ได้เล่าสมัยเรียนม.ปลายให้ฟัง ซึ่งก็มีความรู้ด้านเทคนิกตกหล่นให้เก็บได้…
—————————————-
บางประโยค ก็ถือว่าเป็นปัญหาสำคัญของการศึกษา รวมถึงการเรียนการสอนในไทย เช่น
“ถึงคาบคอมพิวเตอร์ นักเรียนครึ่งห้อง เปิด Hi5 เป็นอันดับแรก”
“มีการแจกโปรแกรมละเมิดลิขสิทธิ์ใช้กันในโรงเรียน”
“มีการแบ่งชั้นวรรณะในการศึกษาของไทย”
“การแก่งแย่ง แข่งขัน ของเด็กในห้องพิเศษ”
และก็อื่นๆ อีกนะครับ
—————————————-
แต่ปัญหาที่น่าตระหนกคือ การอัดครับ
โดย @framekung ใช้ Audacity บน Mac ในการอัด
คราวนี้ อัดนานไปครับ ไฟล์จึง Render ช้า
ต้องดูต่อไป ว่าไฟล์ที่อัดไว้นั้น จะได้หรือเปล่า
หวังว่าคงจะได้นะครับ…
—————————————-
สุดท้ายนี้ ต้องชื่นชม @framekung จริงๆ ที่เป็นทั้งผู้เริ่มต้นคิด , รวบรวม , ดำเนินการทั้งหมดในการทำ Podcast ครั้งนี้
รวมถึง ผู้ร่วมรายการทุกท่านครับที่เสียสละเวลา บางคนเปิดเทอมแล้วด้วย…
สำหรับผลงานที่ออกมา รอสักครู่ครับ ผมจะนำมาลงที่นี่แหละ รอฟังแล้วกันนะ…
(” มีปัญหาเกิดขึ้นครับ ไฟล์ที่อัดไว้เมื่อวานเสีย!!! เดี๋ยววันนี้จะอัดใหม่ครับ… “)
ปล. อ.ครับ อย่าลืมนะครับที่บอกเอาไว้ จะเล่าวิธีจีบสาว ฮ่าๆ
27 ต.ค. 08 เอาจริงแ้ล้ว
หลังจาก มั่วซํ่ว ดำดินอยู่นาน
ในที่สุด มันก็สำเร็จจนได้นะ (บน WordPress)
เอาเป็นว่า ผมจะเขียนบล็อกบนนี้ไปเป็นหลักจะครับ
ถ้าที่นี่ล่ม ก็อัญเชิญไปที่ Blogspot ได้ครับ
ขอบคุณคร้าบ…
24 ต.ค. 08 อยู่ในช่วงปรับปรุง…
นี่ไม่ใช่เพลงของนักร้องค่าย Kamikaze ที่ผมชอบมาก (ชอบตายห่าล่ะ) อย่าง K-OTIC นะครับ
แต่เป็นการบอกว่า ผมกำลังจะปรับปรุงบล็อกนี้ให้มันดูดีขึ้นนิดนึง (จากเดิมที่ดูทุเรศมากกว่าดูดี)
ว่าแต่ จะเริ่มจากเปลี่ยนอะไรดี (เพิ่มเติม…)
16 ต.ค. 08 จดหมายจากใจตำรวจ
จดหมายจากใจตำรวจ
เรียนผบ.ตร. ผบช.น. รองผบช.น. เราทราบดีว่า พวกท่านเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ที่
ไม่เคยโกหกพกลม พูดอะไรจริงใจเสมอจากข้อเท็จจริง ไม่เคยสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชา
ไล่ยิงประชาชน ที่ไม่มีทางสู้ ไม่ว่าเด็ก ผู้หญิง หรือคนแก่ แม้กระทั่งผู้ไม่มีอาวุธในมือ
เพราะพวกท่านคำนึงอยู่ในใจเสมอว่า ประชาชน คือนาย ของท่าน ดังนั้น แม้แต่
ผู้ที่ยกมือไหว้ หรือแม้แต่หน่วยพยาบาลที่เข้าไปช่วยผู้บาดเจ็บ ท่านก็จำเป็นที่จะต้อง
ดูแลรักษา ให้ความช่วยเหลือ เพราะเขาเหล่านั้น ก็คือประชาชน คือคนที่ไม่สมควร
ฆ่าให้ตาย ให้ได้รับบาดเจ็บ แขนขาขาด หรือถึงพิการเสียชีวิต เพราะตระหนักเสมอว่า
พวกเขาเหล่านั้น ล้วนเป็นคนไทยด้วยกันทั้งสิ้น การที่หลายฝ่ายพากันกล่าวตู่ว่า
ตำรวจอย่างท่านคือเหล่าทรราช คอยรับใช้ และรับคำสั่งเฉพาะนักการเมืองเท่านั้น
ล้วนไม่เป็นความจริง พวกท่านไม่เคยเป็นเช่นนั้น พวกท่านไม่เคยได้ชื่อว่าเป็น
ตำรวจสามานย์ ตำรวจอัปรีย์ ตำรวจจัญไร เฝ้าบ่อน เฝ้าซ่อง ดองคดี หรือจับแพะ
สิ่งเหล่านี้ ล้วนเป็นสิ่งที่พวกท่านถูกใส่ร้าย แต่เพราะท่านเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์
เป็นสิ่งที่ท่านภาคภูมิใจ เพราะไม่มีหน่วยงานไหนทำได้ดีเท่าพวกท่านเหล่าสีกากี
การสลายการชุมนุมเมื่อวันที่ 7 ต.ค.ที่ผ่าน ข้อเท็จจริงได้ประจักษ์ทางสังคมแล้วว่า
การยิงแก๊งน้ำตา การรุกคืบกดดันให้ม็อบถอยร่นไป ตำรวจได้ปฏิบัติการ
ตามหลักสากลทุกประการ ไม่มีผิดเพี้ยน การที่สื่อมวลชนมากล่าวหาท่านว่า
ยิงใส่ตรงๆ อย่างไม่ยั้ง ชนิดมันมือ เล็งปืนใส่ตัวผู้ชุมนุม หวังให้บาดเจ็บล้มตาย
ล้วนเป็นการใส่ความพวกท่านทั้งสิ้น เรื่องเหล่านี้ ไม่เคยมีอยู่ในใจตำรวจ เพื่อ
พวกท่านจะได้เสวยสุข บนกองเลือดของประชาชน มียศ และมีตำแหน่งสูงขึ้น
เรื่องแบบนี้ ท่านไม่ทำแน่นอน เพราะเป็นสิ่งชั่วร้าย อีกสิ่งที่พวกท่านไม่ทำคือ
การจับกุม และยัดข้อหาต่างๆที่พอจะหาได้ใส่แกนนำพันธมิตรฯนั้น
ไม่ได้มีการดำเนินการเป็นจริงเป็นจังตามที่ถูกสังคมประณาม แต่
เมื่อมีจังหวะเหมาะๆ คงไม่ปล่อยไว้แน่ เพราะ
ตำรวจต้องทำตามกฏหมายอย่างเคร่งครัด ไม่ได้เป็นไปตามคำกล่าวหาว่า
ตำรวจคือทาสรับใช้นักการเมือง ผู้มีอิทธิพล ที่คอยรับเศษเงินไปวันๆเท่านั้น
วิธีการอ่าน (spoil) : อ่านเว้นบรรทัด นับจากบรรทัดแรก…
ที่มา : เว็บเสรีไทย (มาจาก manager อีกที…)
15 ต.ค. 08 ให้กำลังใจ…
ผมรู้ครับ ว่าท่านต้องรับแรงกดดันมากมายจากหลายด้าน
ทั้งจากทำเนียบ ทั้งจากเขมร ทั้งจากลอนดอน และจากหลังบ้านข้างเตียงท่าน
นอนคืนไหน เหมือนจะหลับไม่ลง
บริหารประเทศยังไง ก็เจอทางตัน
ให้ตำรวจสลายม็อบ ก็ดันไปทำคนตาย เจ็บอีก
ผมรู้ว่าท่านเหนื่อยครับ (ดูจากหน้าตาก็รู้)
ฉะนั้น ขอมอบกำลังใจให้ท่าน ด้วย
เอ๊ะ หรือจะเอาเป็นอันนี้แทนดี…
อีกอย่าง ว่างๆ เดี๋ยวซื้ออันนี้ส่งไปลอนดอนดีกว่า เป็นของขวัญพิเศษ
04 ต.ค. 08 เสียดาย…
เคยรู้สึก “เสียดาย” บางสิ่งบางอย่างไหมครับ
เมื่อกลับเอามาคิดอีก มันก็ยิ่งก่อให้เกิดความรู้สึกอย่างนี้ขึ้นมาอีก
เช่น ตอนที่ไปเข้าค่ายที่ลาดกระบัง
ไปดูรูปคนอื่น เขาก็มีรูปถ่ายคู่กันหมด (ไม่หมดหรอก แต่เขามีกันหนะ…)
มาดูกู ไม่มีเลย (แต่มีรูปอื่นๆ มาห้าร้อยกว่ารูป แทนกันได้หนะ…)
ว่าไปก็น่าเสียดายเหมือนกันนะ
รู้อย่างนี้ กูก็ไม่ถ่ายเก็บไว้เหมือนเดิมแหละ ดีแล้ว (เพราะกูไม่ใช่พวกเห็นกล้องแล้วถลาเข้าใส่ เห็นกล้องแล้วต้องทำท่าสิ้นคิด “แอ๊บแบ๊วสองนิ้ว” สักหน่อย)
ปล.1 ดูแต่ละคนสิ น่าถ่ายคู่ทั้งนั้น (กล้องกูก็เอาไป ทำไมกูไม่ถ่ายวะ…)
ปล.2 ลองค้นอีกที อ้าว กูก็มีรูปถ่ายคู่อยู่นี่หว่า…
ปล.3 ในรูป หาให้เจอก็แล้วกัน ฮ่าๆ
04 ต.ค. 08 ทีวีไดเร็ค บนลาวสตาร์แชนแนล
วันนี้ไม่รู้จะดูทีวีช่องอะไร ก็เลยเปิดหาช่องดูไปเรื่อยๆ
จนมาสะดุดกับช่องลาวสตาร์แชนแนล รายการแนะนำสินค้าของ “ทีวีไดเร็ค” เมืองไทยนี่แหละ
เป็นโฆษณาขายเครื่องคั้นน้ำผลไม้ หลายคนอาจจะคุ้นๆ นะครับ
แน่นอน ช่องของลาว ก็ต้องใช้ภาษาลาวสื่อสาร
ซึ่งก็ฟังออกบ้าง ฟังแล้วงงๆบ้าง บางคำก็ขำๆ ฮาๆ (เพราะผมก็ใช้เป็นคำแซวมากกว่าที่จะใช้เป็นคำทางการ)
เอาละ เรามาดูราคาของเครื่องนี้ดีกว่า
ปกติ 1,499,000 กีบ (หนึี่งล้านสี่แสนเก้าสิบเก้าพันกีบ)
เหลือ 990,000 กีบ (เก้าแสนเก้าสิบพันกีบ)
แต่ก็มีสิ่งที่ผมแปลกใจอยู่นิดนึงเหมือนกัน
เขาทำโมเสกชุดว่ายน้ำครับ!!!
เหมือนกับเป็นการแสดงให้เห็นถึงการรักษาวัฒนธรรม (หรือเปล่า) ที่เหมือนกันการทำโมเสคว่ามันเ้ป็นสิ่งที่ไม่น่าดู
หรืออาจจะบอกได้ว่า มันเป็นสิ่งที่ชาวลาวยังรับไม่ได้
ไม่เหมือนเมืองไทยเนอะ ใส่ชุดว่ายน้ำขึ้นหน้า 1 กันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว!!!
ค่าส่ง 60,000 กีบ (หกสิบพันกีบ)
ปล.อยากรู้ว่าเป็นเงินเท่าไหร่ เอา 250 หารนะครับ…
Tags: ทีวีไดเร็ค, รายการทีวี, ลาวสตาร์
20 ส.ค. 08 สัด-จะ-ทำ…?!?
(ภาพจาก http://www.codoh.com/graphics/ar_cremains.gif)สูง เตี้ย
ดำ ขาว
หล่อ สวย ขี้เหร่อ
รวย จน
เก่ง โง่
ตายไป ก็เป็นเพียงแค่เศษผง เศษขี้เถ้า สูงไม่เกินเซนติเมตร เท่านั้นเอง
คนเรา จะดั้นด้นหากันไปทำไม
ตายไป ก็เอาอะไรไปไม่ได้
หรือ…
เราจะคิดว่า
ชีวิตนี้ ได้เกิดมา ขอทำอะไรตามใจอยากไปเลย
ไหนๆ ก็เกิดมา เกิดหนเดียว ตายหนเดียว (หรือเปล่า?)
ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกใช้ชีวิตแบบใดดีครับ
ตอบแล้ว ช่วยเลือกให้ผมหน่อย
กูเลือกไม่ถูกโว้ย!!!!
